122,ေရ႔ွေခတ္တုန္းကဒကာ၊ဒါယကာမေတြသည္၊ေရြွနဲ့ေငြကိုလက္ခံတဲ့၊ရဟန္သံဃာေတာ္ေတြရဲ့အက်င့္စာရိတၲေတြကိုသိ ျမင္တဲ့သူေတြျဖစ္တယ္။တာေျကာင့္သံဃာေတာ္ေတြနားလယ္မႈမွန္ကန္ေအာင္၊ဒီလိုက်င့္ႀကံျခင္းအားျဖင့္အျပစ္ရိွတယ္ဆိုတာကိုၫႊန္ျပေပးတယ္။ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့၊ပုဇင္းတက္ကတည္းကိုကေရြနဲ႔ေငြေတြကိုစြန႔္လြတ္လိုက္ၿပီးမဟုတ္လာ၊၊ဘယ္လိုလုပ္ျပီးေနာက္တစ္ေခါက္လက္ခံလို့ရမလဲ။အျပစ္ေတြညြွန္ျပေပးတဲအျပင္၊ဒီလိုပုဇင္းတက္တဲ့အသြင္အျပင္နဲ့၊ဒီလိုက်င့္ျကံရင္မလိုက္ဖက္ဘူး၊မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုတာကို၊ကဲရဲ့ဆုတ္ခ်ျပန္တယ္။ျပီးေတာ့လည္းဒီလိုက်င့္ျကံတဲ့လုပ္ရပ္ေတြသည္၊မမွန္ကန္ဘူးဆိုတာ၊အမ်ားသူေတြသိေအာင္ေျကျငာေျပားဆိုတယ္။ဒကာ၊ဒါယကာမေတြသည္အမွန္ရွိတဲ့အရာကိုေျပားဆိုျခင္းအားျဖင့္၊ျမတ္စြာဘုရားရဲ့သာသနာ၊အဆံုးအမ၊ေတြကိုၾကာရွည္တည္တံ့ခိုင္ၿမဲေအာင္၊ေစာင့္ေရွာင့္ခဲ့ၾကတယ္။ေနာက္ျပီးမွားေနတဲ့အရာေတြမွန္သမ်ွ၊အျပစ္ရွိေျကာင္းကိုလည္းညြန္ျပေပးျကတယ္။
ရဟန္သံဃာေတာ္ေတြေရႊနဲ႔ေငြေတြကိုသာယာလက္ခံေနလို႔ရိွရင္ဝိနည္းသိကၡာပုဒ္ေတြကိုနားလည္တဲ့ဒကာ၊ဒကကာမေတြကအျပစ္ရိွေၾကာင္းကိုလူအမ်ားေတြသိေအာင္ေၾကျငာေျပားဆိုဖို့သင့္တယ္။
Translate »