137,မွတ်စွာဘုရားရဲ့အဆုံးအမတရားတော်တှေသည်ထပ်ခါထပ်ခါဆုံးမသွားတာက၊လူတစ်ယောက် ကိုယ်စီကိုယ်စီမှာ၊ကိလေသာတှေအများကြီးရှိကြတယ်။ဒါကြောင့်ကိလေသာတှေခွစ်ထုတ်ဖို့နှင့်၊ကောင်းမှုကုသိုလ်တှေ၊တိုးတက်ရန်အတွက်မမေ့လျှော့ကြရဘူး။ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ကိလေသာရဲ့အပြစ်တှေကိုမြင်တဲ့အတွက်ကြောင့်ကုသိုလ်ကောင်းမှုတိုးတက်မျာလာအောင်လုပ်ရခြင်းဖြစ်တယ်။
138,စကားပွောတဲ့အခါမှာသတိမထားပဲပွောတဲ့သူသညျ၊ပွောလာတဲ့စကားသညျနားထောငျလို့မ ကောငျးဘူး။အဲဒီအခြိနျမှာနားထောငျတဲ့သူကစိတျပူလောငျနရေတာသိရဲ့လာ၊၊နောကျပွီးကိလသောအငျအားနဲ့ပွောလိုကျတယျဆိုတာလညျးပွောတဲ့သူမစဉျးစားမိဘူး။ဒါကွောင့ျအဲဒီစကားကွောင့ျတဈပါသူစိတျပူလောငျရတာကိုမသိလိုကျရဘူး။
Translate »