142,အကုသိုလ္အလုပ္၊လုပ္ေနတဲ့သူေတြကို၊ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ထားရမယ္။ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့၊သူတို႔တေတြမေကာင္းတဲ့အေျကာင္းကိုစုေစာင္းမိခဲ့ၿပီး၊ေနာက္ဆံုးေတာ့သူတို႔လုပ္လိုက္တဲ့၊မေကာင္းမႈအေၾကာင္းေတြလုပ္ခဲ့ရင္၊ေနာက္ဘဝမွာမေကာင္းတဲ့အက်ိဳးတရားေတြရရိွခံစားရမယ္။
ဒိုင္တာရီထဲမွာသိမ္းထားမယ္
သူကိုယ့္ကိုဆဲတယ္၊ကိုယ္ကသူ့ကိုစိတ္ျပန္ဆိုးတယ္၊ကိုယ္ပဲအကုသိုလ္ျဖစ္တယ္။
141,သူကိုယ့္ကိုဆဲဆိုေနတာဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့၊သူကိုယ့္ကိုစိတ္ဆိုးေနလို့ပဲ။တကယ္လို့သူကကိုယ့္ကိုဆဲဆိုတာ၊ကိုယ္ကသူ့ကိုျပန္ၿပီးစိတ္ဆိုးရင္ကိုယ္ကပဲအက်ိဳးေတြဆံုးရႈံးရတာ၊အကုသိုလ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ေျကာင့္ျဖစ္တယ္။သူကိုယ့္ကိုေဒါသထြက္တာ၊သူကပဲပူျပင္ေသာကျဖစ္ရတယ္။တကယ္လို့ကိုယ္ကသူ့ကိုစိတ္ဆိုးေနရင္ကိုယ္လည္းပူျပင္ေသာကေရာက္ရမွာပဲ။
သူ႔အေပၚမွာမေကာင္းတဲ့ႀကံစည္မႈေတြမေတြးရင္၊အဲဒါကိုယ့္ရဲ့ေကာင္းျခင္းပဲ။
စိတ္တိုျခင္းသည္၊စိတ္ကိုခ်က္ျခင္းထိခိုက္ေအာင္လုပ္ေနတယ္။
139,ေဒါသမရိွတဲ့အခ်ိန္မွာေဒါသထြက္ျခင္းရဲ့အေၾကာင္းေတြ၊စုေပါင္းျပီး၊ျဖစ္ေပၚလို့မရဘူး။ေဒါသျဖစ္တာေကာင္းရဲ့လာ၊မေကာင္းဘူးေနာ္၊ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့ေဒါသထြက္ျခင္တဲ့သေဘာျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ၊စိတ္ကိုပူျပင္ေသာကေပးေနတယ္။ေနာက္ျပီးအတြင္းရန္သူလည္းျဖစ္တယ္။အတြင္းရန္သူျဖစ္ေပၚေနတဲ့အခ်ိန္မွာစိတ္ကိုခ်က္ခ်င္းဒုကၡေပးေနတယ္။စိတ္မေကာင္းခဲ့ရင္ကာယကံ၊ဝစီကံပါမေကာင္းေတာ့ဘူး။
ကိေလသာအားရိွလာၿပီးေျပားတဲ့စကား၊ေျပားတဲ့သူမစဉ္းစားဘူးဆိုရင္သူမ်ားေတြကိုပူျပင္ေသာကျဖစ္ေစတယ္။
ကိေလသာရဲ့အျပစ္ကိုျမင္လို႔၊ကုသိုလ္တရားေတြပိုၿပီးတိုးတက္လာေအာင္က်ိဳးစားေနရတယ္။
137,ျမတ္စြာဘုရားရဲ့အဆံုးအမတရားေတာ္ေတြသည္ထပ္ခါထပ္ခါဆံုးမသြားတာက၊လူတစ္ေယာက္ကိုယ္စီကိုယ္စီမွာ၊ကိေလသာေတြအမ်ားႀကီးရွိၾကတယ္။ဒါေၾကာင့္ကိေလသာေတျြခစ္ထုတ္ဖို႔ႏွင့္၊ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြ၊တိုးတက္ရန္အတြက္မေမ့ေလ်ွာ့ၾကရဘူး။ဘာေျကာင့္လဲဆိုေတာ့ကိေလသာရဲ့အျပစ္ေတြကိုျမင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ကုသိုလ္ေကာင္းမႈတိုးတက္မ်ာလာေအာင္လုပ္ရျခင္းျဖစ္တယ္။
တကယ္လို႔လူႀကီးေတြျမတ္စြာဘုရားရဲ့အဆံုးအမသာသနာကို၊မသင္ၾကားမေလ့လာဘူးဆိုရင္၊ခေလးေတြဘယ္သူေတြစီကသင္ျကားရမလဲ။
136,တကယ္လို့ဗုဒၶသာသနာေတာ္သည္အက်ိဳးရိွတယ္လို႔ျမင္ရင္၊သင္ၾကားေလ့လာဆည္းဖူးသင့္တယ္။က္ိုယ္ကိုတိုင္လည္းေလ့လာသင္ျကားရမယ္၊တစ္ပါးသူေတြကိုပဲ၊ေလ့လာသင္ျကားေစၿပီးကိုယ္ကိုတိုင္ကမသင္ျကားမေလ့လာဘူး။အမ်ားအားျဖင့္ကေလးေတြကိုသင္ျကားေလ့လာေစျခင္ၾကတယ္။ဒါေပမယ့္လူႀကီးေတြကမသင္ျကားမေလ့လာၾကဘူး။ဒါေျကာင့္တကယ္လို့လူႀကီးေတြကမေလ့လာမသင္ၾကားရင္ကေလးေတြကဘယ္သူ႔စီကေနေလ့လာသင္ၾကားယူရမလည္း။
အမွန္တရားေတြကိုနားလည္လာေလေလ၊ဘဝမွာစိတ္ခ်မ္းသာမႈပိုၿပီးရွိလာေလေလပဲ။
ၿငိတြယ္ျခင္းသည္ဆင္းရဲဒုကၡကိုသာေပးေစတယ္။
134,ဘယ္ေလာက္ပဲပစၥည္းဥစၥာ၊ေရြွ၊ေငြရတနာေတြအေျမာက္အမ်ားႀကီးရိွေနပါေစ၊ဆင္းရဲေသာကေတြရိွေနေသးတယ္။အဲဒါဆိုရင္ဆင္းရဲေသာကရွိရတာ၊ၿငိတြယ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္။တကယ္လို့မ်ားၿငိတြယ္ျခင္းအားလံုးေတြကို၊စြန႔္လႊတ္ႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္၊ဆင္းရဲေသာကေတြမရိွေတာ့မွာေသခ်ာတယ္။ဒါေပမယ့္ဘယ္အရာမဆို၊ၿငိတြယ္မႈေတြရိွေနသေရႊ့ေတာ့ဆင္းရဲေသာကေတြျဖစ္လာအံုးမွာပဲ။
တကယ္လို႔လကၡဏသေဘာတရားေတြကိုမသိရင္၊အကုသိုလ္တရားေတြအားလံုးကိုဘယ္လိုနည္းနဲ့မွၿငိမ္းသတ္လို႔မရႏိုင္ဘူး။
133,အကုသိုလ္တရားေတြသည္၊သတ္ရခက္ျပီး၊ေသဖို့လည္းခက္တယ္၊ဖ်က္စီးရခက္တဲ့မ်ိဳးေစ့တစ္မ်ိဳးပဲ။တကယ္လို့ပညာကိုတိုးတက္ေအာင္မသင္ၾကားမစုစည္းခဲ့ရင္၊အကုသိုလ္ရဲ့လကၡဏသေဘာတရားေတြကိုလည္းသိဖို႔မလြယ္ဘူး။တရားေတာ္ေတြကိုနွစ္နွစ္ကာကာေလးေလးနက္နက္နွင့္၊မွန္မွန္ကန္ကန္မသိရင္၊နားမလည္ရင္၊အကုသိုလ္တရားအားလံုးကိုဘယ္လိုမွျငိမ္းသတ္လို့မရနိုင္ဘူး။