တရားစခန္းေတွသည္၊တရားေတာ္ေတွကိုနားမလည္ဘူး။

116,ကျင့္ႀကံအားထုတ္တဲ့တရားစခန္းေနရာဖြင့္ၿပီးအမှန္အတိုင္းရွိတဲ့တရားေတာ္ေတွကိုနားမလည္ကြဘူး၊အဲဒါက ​ေတာ့လမ္းမွားရံုမက၊တစ္ျခားသူေတွကိုပါနားလည္မႈမွားေစတယ္။

မမြင္ႏိုင္တဲ့အႏၲရယ္သည္(ဘာလဲဆိုေတာ့)တရားေတာ္ေတြကိုနားမလည္တဲ့အရာေတြပဲ။

115,ျမြင္လို႔မရတဲ့အႏၲရယ္ထဲက၊တစ္ျခားအႏၲရယ္ထက္ႀကီးတာက၊ဗုဒၶဘာသာဆိုျပီးနားလည္ခဲ့တဲ့သူေတွက၊ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျမတ္စြာဘုရားရဲ့သာသနာကို၊ကိုးကွယ္တယ္လို့ထင္တယ္။ဒါေပမယ့္အမှန္အတိုင္းရွိတဲ့၊တရားေတာ္‌ေတွကိုနားမလည္ဘူး။ဒါ‌ေၾကာင့္မိုျမတ္စြာဘုရားရဲ့အဆံုးအမ​ ေတွကိုနားမလည္ရင္မွားယြင္းတဲ့အရာဘက္ ကိုအားလံုးလိုက္ပါသြားတယ္။အျပစ္ရွိတာကိုအျပစ္ရွိမှန္မမြင္ပဲနဲ့၊ြမတ္စြာဘုရားရဲ့သာသနာေတာ္ကိုပ်က္စီးေအာင္၊ဝိုင္းဝန္းျပီးလုပ္ေဆာင္ျကတာနဲ့တူတယ္။

,ျမတ္စြာဘုရားရဲ့တရားဓမၼေတြကိုနားလည္သေဘာေပါက္မွသာလွ်င္၊ျမတ္စြာဘုရားရဲ့သာသနာေတာ္ကို၊တည္တံ့ခိုင္ျမဲေအာင္ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္လို့ရနိုင္မယ္။

114,ျမတ္စြာဘုရားရဲ့သာသနာေတာ္တည္တံ့ခိုင္ၿမဲဖို႔အတြက္အေရးျကီးဆံုးအရာသည္၊ႀကီမားတဲ့အေဆာက္အဦး‌ေတြ၊တည္‌ေဆာက္ဖို့အတြက္မဟုတ္ဘူး။ဒါေပမယ့္ျမတ္စြာဘုရားရဲ့အမွန္အတိုင္းရိွတဲ့တရားေတာ္ေတြကို၊နားလည္သေဘာေပါက္ျခင္းျဖစ္ရမယ္၊အဲဒါမွျမတ္စြာဘုရားရဲ့သာသနာေတာ္ကိုတည္တံ့ခိုင္ၿမဲေအာင္ထိန္းသိန္းရာေရာက္တယ္။

အျမင္မွားမႈေတြကိုအျမန္ဆံုးစြန႔္လြတ္ဘို့သင့္တယ္။

113,ပစၥည္းဥစၥာေလ်ာ့နည္းျခင္းအာဏာေလ်ာ့နည္းျခင္း‌ေတြသည္ေလာကရဲ့ဓမၼာတာျဖစ္ရပ္ပဲ။ဒါေပမယ့္အျမင္မွားျခင္ဟာအျမန္ဆံုးစြန့္ပစ္ဖို့သင့္ေတာ္တယ္။‌ေရွ့ဆက္ျပီမစုေဆာင္းရဘူး။ဘာ‌ေျကာင့္လဲဆိုေတာ့တကယ္လို့‌ေရွ့ဆက္စုေဆာင္းမိရင္အျပစ္ရွိၿပီးစြန့္ပစ္ဖို့မလြယ္ေတာ့ဘူး။

အျမင္မွားျခင္းရဲ့အျပစ္ေတြသည္၊ျမတ္စြာဘုရားရဲ့အဆံုးအမေတြကိုဖ်က္စီးေနတယ္။

112,ျမတ္စြာဘုရားရဲ့အဆံုးအမေတြကိုပ်က္စ‌ီးေအာင္လုပ္‌ေနတဲ့လူေတြဟာ၊ဘယ္ေလာက္ထိအျပစ္ျကီးလိမ့္မလဲ။ကိုယ္တိုင္တစ္ေယာက္တည္းအျမင္မွားတာမကပဲနဲ့၊အမ်ားသူေတြပါ၊အျမင္မွားမႈေတြပ်ံ့ႏွံ‌ေစၿပီးလမ္းမွားေစျခင္းသည္၊ျမတ္စြာဘုရားရဲ့အဆံုးအမေတြကိုပ်က္စီးေအာင္လုပ္တာနဲ့တူတယ္။

တကယ္လို႔ေကာင္းမႈရဲ့အက်ိဳးကိုျမင္ရင္၊ေစာင့္ဆိုင္းဖို႔ျဖစ္ႏိုင္အံုးမလာ။

111ေကာင္းမႈရဲ့အက်ိဳးတရားကိုဘယ္ေလာက္ျမင္ႏိုင္မလဲ၊တကယ္လို့ေကာင္းမႈရဲ့အက်ိဳးရိွတာကိုျမင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္။ေကာင္းမႈကုသိုလ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာေနွာင္းေနွးမႈေတြရိွႏိုင္ပါ့မလာ။ဒါ‌ေၾကာင့္မို႔အားလံုးသည္၊နားလည္သေဘာေပါက္မႈေပၚမွာမူတည္တယ္၊ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ့၊အာဏာထိန္းခ်ဳပ္မႈ ေပၚမွာမွ၊မမူတည္ဘူး။

ဘယ္သူကမွ၊မျမင္သိႏိုင္တဲ့အေသးစိတ္ကိေလသာတရားေတြကို၊ျမတ္စြာဘုရားကေဟာေပးသြားခဲ့တယ္။

110,ကိေလသာတဏွာသည္ဘယ္ေလာက္ေလးနက္သလည္းဆိုတာကို၊ျမတ္စြာဘုရားတစ္ပါးကလြဲလို့၊ဘယ္သူကသိမွာလဲ။လူေတြမျမင္နိုင္တဲ့အရာ၊‌ေနာက္ဘယ္အရာကမလိုက္ဖက္ဘူး၊မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုတာ၊ျမတ္စြာဘုရားကအဲဒီအရာသည္၊မသင့္ေတာ္တဲ့အရာပဲလို့ဆံုးမသြားတယ္။ဘာ‌ေျကာင့္လဲဆိုေတာ့၊မသင့္ေတာ္တဲ့အရာကိုလုပ္ျခင္းအားျဖင့္၊ကိေလသာတဏွာေတြတိုးပြားလာေရးကိုျဖစ္ေစတယ္။

တကယ္လို႔တရား‌ေတာ္ေတြကိုနားလည္သေဘာေပါက္မႈမ်ားလာမယ္ဆိုရင္လူေကာင္း‌ေတြလည္းမ်ားလာမယ္။

109,မသိမႈေတြနဲ႔အေပၚယံေလာက္မွာပဲျပသ္သနာေတြကို‌ေျဖရွင္းမယ္ဆိုရင္အဲလိုဆိုမေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး။ဒါေပမယ့္ျမတ္စြာဘုရားရဲ့အမွန္အတိုင္းရွိတဲ့တရားေတာ္ေတြကိုနားလည္သ‌ေဘာ‌ေပါက္ရင္၊နားလည္မွုေတြတိုးတက္ခိုင္မာလာျပီးလူ‌ေကာင္း‌ေတြတိုးပြါးလာတာနဲအမ်ွ၊မေကာင္းတဲ့သူေတြေလ်ွာနည္းလာလိမ့္မယ္တိုင္းျပည္အတြက္လည္းတိုးတက္ခိုင္မာလာမယ္။

ပညာသည္အားလံုးေသာေကာင္းမႈကုသိုလ္ဘက္ကိုေခၚေဆာင္သြားတယ္။,

108,ကကုသိုလ္သည္ေကာင္းျခင္းမဂ္လာျဖစ္ၿပီး၊အကုသိုလ္သည္မေကာင္းျခင္းအမဂ္လာျဖစ္တယ္။တကယ္လို့ပညာကနားလည္မႈမွန္၊အျမင္မွန္စြာနဲ့ဘယ္အရာကအက်ိဳးရွိတယ္ဆိုတာကိုသိနိုင္စြမ္ရိွတဲပညာဆိုလို႔ရိွရင္ပညာကေကာင္းမႈကုသိုလ္အားလံုးဘက္ကိုလမ္းၫြန္သြားတယ္။တကယ္လို့မ်ား၊နားလည္သေဘာေပါက္၊မွန္ကန္မႈတိုးပြာလာသည္နွင့္အမ်ွ၊တိုင္းျပည္မွာရိွတဲ့လူေတြသည္မေကာင္းဆိုးဝါးမႈေတြကိုတိုးပြားလာေအာင္မလုပ္ေတာ့မွာေသခ်ာတယ္။

ရဟန္းဝတ္ၿပီးဝိနည္းသိကၡာ‌ေတာ္ႏွင့္အညီမက်င့္ႀကံဘူးဆိုရင္တကယ္အျပစ္ႀကီးတယ္။

107,လူေကာင္းျဖစ္ျခင္ရင္ရဟန္းမဝတ္လည္းလူေကာင္းျဖစ္လို့ရတယ္၊ရတနာသံုးပါကိုလည္းထိခိုက္နစ္နာေအာင္၊ညိုးနြမ္းေအာင္လည္းမျပုလုပ္နိုင္ဘူး။ဘာ‌ေျကာင့္လည္းဆိုေတာ့၊လူေကာင္ျဖစ္ရင္ေကာင္းတာကိုလုပ္ရမယ္။တကယ္လို့ရဟန္းဝတ္ျပီးဝိနည္းသိကၡာပုဒ္နဲ့အညီမက်င့္ျကံနိုင္ဘူး၊အမွန္အတိုင္းရွိတဲ့၊တရားဓမၼေတြကိုမသင္ၾကားမေလ့လာနိုင္ဘူးဆိုရင္၊အျပစ္‌ေတြ၊တကယ္ကိုႀကီးမာလွပါတယ္။